คลองหลอด

เนื่องด้วยศุกร์ที่แล้วว่างจากเที่ยว ด้วยความเซ็ง จึงออกไปเดินเล่นคลองหลอดกับทอส ทอสมันอยากซื้อเสื้อบอลกับเปาะเปี๊ยะ (เดิมทีจะไปซื้อตอนเย็น แต่อาการแฮงค์กำเริบ เลยไม่ได้ไป)

คิดได้ ก็คว้ากล้องที่วางให้ฝุ่นเกาะมานานไปด้วยซะเลย




ถึงปุ๊บก็ต้องแวะกินขนมจีน ช่วงนี้ทอสเป็นอะไรไม่รู้ ชวนกินมื้อดึกประจำ โชคดีที่ไม่ค่อยชอบขนมจีนเท่าไหร่ เลยไม่ได้กินด้วย



นี่เป็นครั้งแรกที่มาเดินคลองหลอด ก็มีของแปลกๆ เยอะดี ส่วนใหญ่เป็นของจำพวกมือสอง หลายร้านก็เหมือนหอบเอาของเก่าที่บ้านมาขายโดยไม่ได้คัดกรองแต่อย่างใด เรียกเป็น Garage Sale สไตล์ไทยก็ว่าได้ ก็ดีนะ ของเก่าที่เราไม่อยากได้แล้ว อาจยังมีคนอื่นที่เห็นคุณค่าของมันก็ได้ ดีกว่าเก็บให้เก่า หรือเอาไปทิ้ง ส่วนตัวชอบเอาไปทิ้ง บางทีเป็นของที่ยังใช้ได้แท้ๆ ก็เลือกที่จะทิ้งแทนที่จะเก็บให้รก โดยมักจะคิดว่าคนคุ้ยขยะคงเอาไปใช้เองแหละ ว่าแต่การเอามาขายแบบนี้ชัวร์กว่าเยอะ อีกทั้งยังได้ค่าตอบแทนเล็กน้อย



หลังจากเดินจนพอใจ ซึ่งก็ไม่ได้เดินทั่วหรอกนะ รู้สึกเริ่มขี้เกียจ ทอสก็หาเสื้อบอลไม่ได้ แต่ชักหิว เลยมุ่งหน้าไปข้าวสาร ระหว่างทางมีร้านประปรายเพราะเริ่มเก็บกันแล้ว เหลือร้านนวดฝาเท้า ซึ่งเห็นแล้วก็แปลกดีนะ เพราะข้างๆ ร้านมีคนปูเสื่อนอนจนแทบแยกกันไม่ออก



มาถึงข้าวสารก็เกือบตีสาม โชคดีร้านเหล้าริมทางยังเปิดให้นั่ง เลยได้นั่งดูนักท่องเที่ยวเดินไปมา จริงๆ ก็ชอบมานั่งดูคนที่ข้าวสารนะ มันให้อารมณ์เหมือนทุกวันเป็นวันหยุดยาว ที่พร้อมจะปลดปล่อยความเครียดได้อย่างไม่เกรงกลัวอะไร ที่แน่ๆ ไม่มีใครกลัวแฮงค์ ป้าย Very Strong ก็ติดกันซะทุกร้านจนรู้สึกว่าความแรงคงเท่ากันทั้งหมด




หมดถังก็กลับบ้านนอน ดีจัง วันนี้ไม่เที่ยว