จบแล้ว

เรียนจบซะทีสินะ มองกลับไปแล้่วก็เหนื่อย เป็น 4 ปีที่เหนื่อยและต่างจากที่คาดการณ์วาดฝันไปมาก ในทีแรกเคยมองชีวิตมหาลัยว่าเพียบพร้อมไปด้วยปาร์ตี้ให้มัวเมาได้แทบทุกวัน (ใครเป็นงั้นบ้าง ยกมือขึุ้น - รู้ว่ามี) แต่มันกลับไม่เป็นอย่างนั้นเสียเลย ที่ว่าเหนื่อยสุดคงจะเป็นการผยุงความรับผิดชอบต่างๆ นานา ไม่ว่าจะเป็นงานเรียน งานม. งานนอก งานเพื่อน ว่ากันไป และแล้วก็พยายามปรับตัวรับมัน เพราะยังไงก็ไม่อาจสุขสบายเหมือนเมื่อก่อนได้แล้วล่ะ

ช่วงนี้ก็ได้เริ่มทำงานประจำอย่างเต็มตัวแล้ว งานที่ทำก็โอเค ไว้เล่าให้ฟังกันอีกที (ไม่รู้พี่เค้าจะแอบมาอ่านหรือเปล่า) เบื่อสุดตอนนี้ก็หาหอใหม่ จริงๆ ก็ได้ที่ที่โอเคแล้ว แต่กลับมีแต่คนเชียร์ให้ผ่อนคอนโดแทน (ยกเว้นพ่อ) เหนื่อยเลย คงต้องเช่าๆ ไปก่อน ขี้เกียจคิด แต่อีกปัญหาก็เรื่องที่เช่ามันไม่ได้ติดกับที่ทำงาน เบื่อสุดก็หาที่จอดนี่แหละ เพราะมันไม่ได้มีที่จอดรถเป็นสัดเป็นส่วน กลับต้องจอดหน้าตึกแถวข้างๆ ซึ่งบางบ้านก็ไม่ค่อยพอใจนัก (ได้ยินว่าเบาสุดก็แค่เตือน) ก็คงต้องดูกันไปอีกทีก็แล้วกัน

บ่นแค่นี้แหละ ทำงานดีกว่า