Saturday, March 10, 2007

Once upon a tag ...

... there was a blog not so far away, that took away the time in upon to answer the tag.

ด้วยความพยายามอย่างแรง ที่จะหนีความผิด และเบี่ยงเบนประเด็นของข้อกล่าวหาการไม่ยอมมาอัพบล็อกเป็นเวลานานแสนนานด้วยคำกล่าวที่อ่านยังงัยก็งง (คนเขียนงง) มาอัพช้าครับ ขอโทษครับ รู้ว่าสัญญาไว้แล้ว แต่งานเยอะครับ เยอะมากๆ ไว้โพสต่อๆ ไป หลังจากที่สอบเสร็จแล้ว จะมาเล่าให้ฟังว่า 2006 ที่หายไปจากบล็อกนี้ มีอะไรเกิดขึ้นบ้าง (หายไปเกือบปี ไม่น่าเชื่อ)

เอาเป็นว่า เนื่องด้วยช่วงเวลานี้ เป็นช่วงเวลาสอบ และด้วยนโยบายของช่วงเวลาสอบที่ว่า ทำทุกอย่างเว้นอ่านหนังสือ เวลานั้นก็มาถึงแล้ว ที่ทำมาหมดทุกอย่าง ยกเว้น...
...อัพบล็อก (อ่านหนังสือหายไปไหนหว่า)

อ้า แต่การอัพบล็อกครั้งนี้ ไม่ได้อัพแบบธรรมดาๆ มาคราวนี้ หลังจากแรงกดดันของมิตรรักแฟนเพลง (สรุปว่า ไม่มีมิตรรักแฟนเพลง ไม่มีครัยกดดัน ไม่มีครัยอยากอ่าน) และการโดนแท็กเรื่องเดียวกันถึง 2 ครั้งซ้อน ก็ถึงเวลาของการตอบ Blog tag: 5 things you don't know about me. จากไดอารีอิสนายฟิล์ม เอิ๊กๆ เพื่อนโรงเรียนเบ็ญ ที่สนิทมานาน และมักจะวนเวียนอยู่รอบๆ คำว่า งาน งานปั่น งานลวก งานเผา และงานทำเล่นๆ ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วไม่ได้ว่าง ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ผูกติดมากับตัวเขา แล้วอีกบล็อกนึง ของพี่เต้น รุ่นพี่โรงเรียนเบ็ญ ซึ่งจบไปก่อนกรูจะเข้าไปเรียน (เอ๋ ยังงัย) ก็รู้จักพี่เขามาตั้งแต่อยู่ ป.2 ป.3 เพราะเป็นลูกเพื่อนพ่อ หารู้ไม่จะมาชอบเล่นกราฟฟิกเหมือนกัน เพราะตอนนั้นเล่นเป็นแค่ Wolf3D แล้วอย่างดีก็ Doom เอิ๊กๆๆๆ

เอาเป็นว่าเข้าเรื่องกันดีกว่า เพราะจะรอให้ MTV จับไปออก 5 things you need to know แทนก็คงจะไม่มีวัน


Image Hosted by ImageShack.us
Before

.01

เปิดมาด้วยการย้อนไปสู่วัยแสนซน ของเด็กชายธีรกิต และหนึ่งวีรกรรมที่เคยสร้างไว้ แล้วถูกปิดข่าวไปอย่างแนบเนียน บัดนี้จะถูกเปิดเผยอีกครั้งแล้ว นั้นก็คือวีรกรรม Operation: Playground ซึ่งก่อไว้ในช่วงอนุบาลที่ St James School ด้วยการเข้าไปเล่นซุกซนใต้สนามเด็กเล่นของโรงเรียน ซึ่งเป็นลักษณะของปราสาทไม้ มีทางลอด สะพาน ป้อม เสานักดับเพลิง ชิงช้า แล้วมากมาย โดยหนูน้อยคนนี้ แอบเข้าไปขันน็อตของสะพานไม้ ซึ่งเป็นลักษณะของแผ่นไม้ผูกติดกันด้วยลูกโซ่ โห เข้าไปขันออกมาจนสะพานร่วง! ลงมาเลยครับ อ่า โชคดีที่มันเป็นแค่ส่วนเล็กๆ และสะพานนั้นไว้แค่เพื่อความสนุกในการข้าม ไม่ได้อยู่สูงจากพื้นแต่อย่างใด ไม่งั้นหนูน้อยตัวเล็กๆ คนนี้ ซึ่งก็คือกรูในวันวาน คงไม่ต้องถึงกับมุดเข้าไปหรอกครับ อย่างไรก็ตาม ก็ถูกเพื่อนจับไปฟ้องครู แล้วก็ถูกครูลากไปขันน็อตเข้าคืน เอิ๊กๆๆๆ


Image Hosted by ImageShack.us
After: เปลี่ยนไปเยอะป่ะเนี่ย

.02

มาถึงเรื่องนึง ที่เพื่อนๆ และคนอ่าน Profile คงรู้ กรูชอบ House Music แต่หารู้ได้ไม่ว่าความหลงไหลในดนตรีจังหวะแดนซ์ๆ ของกรูนั้น เริ่มมาตั้งแต่วัยอนุบาล หลงไหลไปถึงกับว่าภาษาไทยคำแรกที่จำได้ขึ้นใจก็คือ "ลำโพง" อ่า จะมีเพลงได้ ก็ไม่อาจขาดลำโพงได้ ชอบมากครับ ลำโพงเนี่ย ไม่รู้มันเป็นอะไร แต่ไปห้าง ร้าน บ้านเพื่อน หรืออะไรก็ตามแต่ ไปแอบดูลำโพงเป็นอย่างแรกเลย (โรคจิตป่าววะ) ก็เพราะชอบเสียงเพลงเนี่ยละครับ โดยเฉพาะเพลงจังหวะเร็วๆ จะชอบมากกก และด้วยวัยอันแสนซน พร้อมกับความหลงไหลในเสียงเพลง ก็ได้แว็บเข้าผับตามโรงแรมหลายแห่งมาตั้งแต่อนุบาล พร้อมกับคอลเล็กชั่นเทปดีเจทะลึ่งๆ จากผับดังในอดีต เห่อๆๆๆ


Image Hosted by ImageShack.us Image Hosted by ImageShack.us
Mario! ชอบมากกกก

.03

แล้วก็มาถึงอีกหนึ่งข่าวที่ถูกปกปิดไปอย่างเนียนนนนนนนจนหารู้ได้ไม่ว่าหน้ากรูไม่ได้มีแค่ "สิว" อ้า ด้วยสิวหนุ่มนั้นเอง คำทักที่ว่า "หน้าไปโดนอะไรมา" จึงหายไป ก็แต่ก่อนมันจะมีรอยแผลเป็นจางๆ ที่หน้าอ่า (อ้าแน คิดไปถึงแฮรี่ใช่มะหละ) ไม่ใช่แฮรี่หรอกครับ แต่นี่มันเป็นรอยแผลวัยซน คงจะไม่ได้ไปไล่ตีไล่ฟันครัยหรอก เพียงแต่ไปเล่นบ้านเพื่อนจนเหนื่อย แล้วปั่นจักรยานกลับบ้าน ระหว่างนั้น ไม่รู้เผลอหลับไป หรืออย่างไร รู้ตัวอีกทีกำลังวัดความเรียบของถนนด้วยใบหน้า "จักรยานล้มหน้าแหกพื้น" เอิ๊กๆๆ เย็บ 4 เข็ม โผล่ไปโรงเรียนด้วยพลาสเตอร์โปะหน้าขนาดใหญ่ แล้วด้วยกาลเวลา รอยแผลเหล่านั้นจึงถูกมองเป็นเพียงแผลสิวไปในที่สุด เฮ้อออ

Image Hosted by ImageShack.us


Image Hosted by ImageShack.us
ป่าว ไม่ได้ทำงานเซเว่น เลือดเขียวแดงครับ

Image Hosted by ImageShack.us
โบว์มาวันปัจฉิม

Image Hosted by ImageShack.us

.04

ข้ามเวลามาที่ช่วงประถมดีกว่า เพราะมีอะไร ที่เพื่อนใหม่ๆ ไม่รู้เกี่ยวกับกรูไอ้ธีร์ที่ติดเอฟแคลคนนี้แน่นอน ก็นี่ ตอน ป.5 เล่นสอบได้ที่หนึ่งในสายเลยแหละ แล้วนอกจากนี้ก็ยังไปแข่ง Math Contest ตอน ป.6 ได้เกียรติบัตรกลับมาด้วย (มันยิ่งใหญ่มากนะจอร์จ เกียรติบัตรเขาให้แค่ Top 25 ซึ่งมีคนมาสอบจากทุกๆ จังหวัดเลย) เป็นตัวแทนของโรงเรียนตั้งหลายอย่างแหนะ ไม่ว่าจะเป็นตัวแทนไปแข่งวิทยาศาสตร์ ภาษาอังกฤษ พิธีกรสวนอนุรักษ์พลังงาน ที่ศูนย์วิทย์ฯ หรือกระทั่งคณะกรรมการนักเรียน คะแนนเข้ามาเป็นอันดับสอง รองประธานนักเรียนเลยหละ มามัธยมก็กิจกรรมไรมากมาย แต่ยังตั้งหน้าตั้งตาเรียน กรรมการนักเรียนลง แต่พลาดตำแหน่งไปหน่อย เหลือเพียง "หลักฐาน" ไว้เล็กน้อย อยู่ไปอยู่มา ถึงบัดนี้ เพื่อนถึงกับทัก "มึงเรียนผิดคณะป่าว" ก็เล่นซะไม่เอาไหนกับวิชาวิทย์ๆ เลย ไม่ว่าจะเบสิกอิเล็ก ซิกแนว หรืออะไรก็ตามแต่ จนกระทั่งมาติดเอฟแคลเนี่ย เทอมนี้ก็ดร็อปแคลไปอีกตัว มิหน่ำซ้ำ กิจกรรมเพื่อชุมชน (... สันทนาการต่างๆ) ถึงกับไม่แตะเลยครับ


Image Hosted by ImageShack.us
ต่อวงจรครับ

Image Hosted by ImageShack.us

Image Hosted by ImageShack.us
ขอสงวนชื่อวิชา อิอิ

.05

แล้วจากเรื่องเรียนผิดคณะในข้อก่อนหน้า ก็มาถึงเอ็นทรานส์ดีกว่า จะได้เป็นการเล่าอะไรที่เป็นตัวปัจจุบันของกรูสักหน่อย คืองี้นะ ช่วง ม.6 เทอมหนึ่งหนะ ยังไม่รู้เลยว่าจะเรียนอะไร เรียนที่ไหน หรืออย่างไรเลย เพียงคิดแต่ว่าอยากเรียนประมาณกราฟฟิกดีไซน์ แต่ไม่รู้จะเรียนที่ไหนดี เพราะเปิดสอนน้อยเหลือเกิน ก็เลยตัดสินใจว่าอาจจะเรียนวิศวะก็ได้ หรือจะเป็นนิเทศก็ดี ฟังดูสับสนหน้าดู แต่มันน่าสับสนจริงๆ ก็ทำข้อสอบของแนะแนว ผลก็ออกมาเป็นประมาณวิศวะ หรือนิเทศ คนละฟากของชาร์ตเลย (กรูไม่ได้ทำข้อสอบมั่วเว้ย) ก็เลยซื้อใบสมัคร ลงหลายๆ ที่ตามเพื่อน ทั้งๆ ที่รู้ว่าจะไม่เรียน (ไม่รู้ซื้อทำไม) เหมือนตัดโอกาสคนอื่นเลยอ่า (แต่ของแบบนี้มีสำรอง ยังงัยก็ต้องเห็นแก่ตัวก่อนเว้ย) เอาเป็นว่า ถึงเทอมสอง ก็ยังสองจิตสองใจ วิศวะหรือนิเทศดี แล้วอันนี้ก็ยังไม่ได้ตัดชอยส์ของกราฟฟิกดีไซน์ เพราะยังไม่ได้ตัดสินใจเลยว่าจะเรียนที่ไทยหรือเทศ เฮ้อ แล้วอยู่ไปอยู่มายังงัย ถึงได้มาลงเอยอยู่บางมดเหรอ ก็เนี่ย ได้มาแข่งกิจกรรม Flash Contest ของบางมด คว้าเอาตำแหน่งที่ 3 ไปครอง พร้อมกับความประทับใจในมหาวิทยาลัย และจากการเดินดูหลายๆ มหาลัย ก็เลยว่าถ้าจะเรียนวิศวะนะ จะเรียนบางมด โอ้ ตัดสินใจได้บางอย่างแล้ว แต่มันก็แค่ที่สำหรับคณะที่ยังไม่ได้ข้อสรุปที่แน่นอนเลย แล้วทำไมถึงได้เลือกวิศวะ แล้วทำไมถึงไม่ไปเมืองนอกหละ ก็เพราะอยากอยู่เมืองไทย (แค่นั้นแหละ) ส่วนเรื่องของคณะนั้น ได้ยกให้ฟ้าตัดสิน ด้วยการถามไถ่รุ่นพี่ที่ทำงานหลายๆ คน ก็เลยได้ยกให้วิศวะบางมดเป็นอันดับแรก ตามด้วยนิเทศจุฬาเป็นอันดับสอง ล้วนแต่เป็นคณะที่ใฝ่ฝันและคะแนนถึงสามารถเรียนได้ (หากฟ้าต้องการให้ไปนิเทศ ก็คงได้จับเด็กคะแนนดีลงบางมด จนกรูไม่ได้เรียนแล้วหละ เอิ๊กๆๆ) ก็เป็นที่มาของคณะที่กรู "ไม่ได้เรียนผิด"

Image Hosted by ImageShack.us

แล้วมาถึงจุดที่ว่า จะแท็กครัยต่อดี ก็เล่นมาตอบแท็กซะช้าขนาดนี้แล้ว ชาวบ้านเขาโดนแท็กหมดแล้ว แล้วกรูจะแท็กครัยดีเนี่ย ขอเวลาสุ่มผู้โชคร้ายแป็บเดียวครับ

เฮ้อ โดนกันหมดแล้วจริงๆ ด้วย เลยจำเป็นต้องจับผู้โชคร้ายจาก Live Spaces ดังต่อไปนี้

mamadidiho น้องพงษ์ น้องศูนย์ข่าว ปัจจุบันช่างภาพ/ตัดต่อ (หรือเปล่า) ที่ D1 Studio เห็นมีไดอารี่อิส แล้วเท่าที่ดู ยังไม่โดนแท็ก ถ้าโดนแล้วไม่รู้ด้วย อิอิ
pongkuby ไอ้ปอง เพื่อนสนิทที่บางมด เห็นเขียน "เหมือน" จะเป็น "สาระ" ดี (เกมส์ง่า)
photomove บิ่วบิ๊ววว เพื่อน/ช่างภาพผู้ถูกเรียกใช้งานประจำที่บางมด (อยากถ่ายภาพสวยเองนี่นา) คริคริ
art2bempire อาร์ตแห่ง art2bempire.com เพื่อนเก่าแก่ตั้งแต่ ม.1 ถึงจะย้ายหนีไปตอน ม.ปลาย ก็ยังได้กลับมาเจอกันตอนมหาลัย ฮ่าๆๆ
jeepwisai จิ๊บ ดนุเชษฐ์ วิสัยจร นักแต่งเพลงคนเก่งที่จุฬา เบื้องหน้าและเบื้องหลังเพลง รักเบ็ญ (ดองบล็อกนานละนะ) เห่อๆๆ

Image Hosted by ImageShack.us

ทั้งหมดนี้ ก็มาจากนโยบาย ทุกอย่างเว้นอ่านสอบ ก็หวังว่าจะได้เจอกันอีกครั้ง ในเวลาสั้นๆ ไม่ยาวดังที่เคยพบเจอในคราวอื่นๆ

สวัสดี


Image Hosted by ImageShack.us

6 comments:

  1. Anonymous11/3/07 02:11

    นั่นๆ มาอัพบล็อกจริงๆสะด้วย
    เด็กชายธีร์ ตั้งใจอ่านหนังสือสอบหน่อยสิ(ทำไม่ได้หรอก ใช่มะ) 55+

    ป.ล.รูปตอนเล่นเกมนี่ ไม่ได้คิดว่ามันจะต่อกันได้นะน่ะ

    เย่ คนแรก

    ReplyDelete
  2. Anonymous11/3/07 07:50

    มา TaG กรูนี่มัน...

    ปล.รูปนั้นธีรกิต นาสารี แฮร์ หลับในวิชาภาคครับ

    *0*แฉสุด.

    ReplyDelete
  3. Anonymous11/3/07 15:26

    เห้อ......หน้าจะรกไปแล้วนะ สอบได้ กะได้สอบ เลือกเอา

    ReplyDelete
  4. Anonymous8/4/07 18:10

    ก่อนจะเป็น.....เก่า ก่อนที่เราจะไม่รักกัน ก่อนที่ชั้นและเธอจะกลายเป็นแค่คนอื่น
    อยากให้ทุกๆอย่างกลับเป็นเหมือนเดิมซักค่ำคืนก่อนที่ชั้นจะไม่ได้ยืนข้างๆเธออีก .....คงไม่โอกาสรอวันที่เธอกลับมาหาฉัน ฉันจะทำทุกวันต่อจากนี้ด้วยตัวของฉันเอง ขอบคุณมากในสิ่งที่ดีๆๆตลอดมา คนเดิมที่บอกว่ารักกันวันนั้น ไม่ต้องเติมกลับมาให้ชั้น เรื่อยมาที่เราเคยมีหลายสิ่งหลายอย่างร่วมกัน ชั้นขอให้มันเหลือแต่สิ่งที่ดีๆๆ ในวันนี้แม้ชั้นไม่อาจยืนข้างเธอแจ่ขอให้จงยืนข้างเค้าคนนั้นอย่างมีความสุข ขอให้เธอจงมีความสุขตลอดไปนะ อย่างน้อยชีวิตนี้ชั้นก็มีโอกาสได้เจอคนอย่างเธอ...........................................................................................ชั้นไม่รู้ว่าจะเลือกคำลงท้ายว่าอย่างไรดีที่จะเหมาะเพราะบอกกับตัวเองว่าที่ผ่ามให้มันแค่ฝันไปและอย่างเสียดายหรือร้องให้กับมัน.....อีกแน่นอน

    ReplyDelete
  5. Anonymous10/4/07 20:59

    มาแอบขโมยรูปไป งิงิ

    ReplyDelete
  6. Anonymous11/4/07 00:46

    ปอริ said...
    นั่นๆ มาอัพบล็อกจริงๆสะด้วย
    เด็กชายธีร์ ตั้งใจอ่านหนังสือสอบหน่อยสิ(ทำไม่ได้หรอก ใช่มะ) 55+

    ป.ล.รูปตอนเล่นเกมนี่ ไม่ได้คิดว่ามันจะต่อกันได้นะน่ะ

    เย่ คนแรก
    ...........................................................................................................................ดูแลธีร์ ให้มากๆๆนะ มีความสุขมากๆๆ ต่อแต่นี้คงไม่มีใครที่สำคัญเท่าเธอแล้ว ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง ไม่ได้รอมันหรอกแต่มันก็มาถึงแล้ว เราจะอยู่ห่างๆๆมั่นใจเถอะ ฉันไม่เข้าไปก้าวก่ายเรื่องระหว่าง2นะ 555555 พูดไปแล้วก็ขำแต่ก็ช่างมันเถอะ ถึงวันนี้เป็นไงก็เป็นกัน ฉันต้องยืนด้วยตัวเองแล้ววันนี้ แต่ก็ฝากเธอยืนข้างธีร์ด้วยนะ แต่ชั้นก็ยังรอวันที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม.....

    ReplyDelete